Αντιπηκτικά και διατροφή

Τι είναι τα αντιπηκτικά;

Είναι φάρμακα με τα οποία μειώνεται η πηκτική ικανότητα του αίματος με σκοπό την ελάττωση της πιθανότητας δημιουργίας θρόμβου. Αυτό επιτυγχάνεται με την χορήγηση αντιαιμοπεταλιακών, κουμαρινικών ή τύπου ηπαρίνης αντιπηκτικά. 

Επίδραση της διατροφής στην αγωγή

Τα κουμαρινικά φάρμακα (Βαρφαρίνη και Ακενοκουμαρόλη ), δρουν ως ανταγωνιστές της βιταμίνης Κ. Έτσι λοιπόν, μη σταθερές ποσότητες της   βιταμίνης Κ μπορούν να παρέμβουν στη δράση της αντιπηκτικής  αγωγής και να  μειώσουν την  αποτελεσματικότητά της, αυξάνοντας την πιθανότητα δημιουργίας θρόμβου.

Για το λόγο αυτό, τα άτομα που λαμβάνουν  τέτοιου είδους αντιπηκτική αγωγή, θα πρέπει να διατηρούν σταθερή την ημερήσια πρόσληψη  βιταμίνης Κ, έτσι ώστε να ρυθμιστεί αντίστοιχα και η δόση των φαρμάκων.

Αλκοόλ

Είναι σημαντικό να αποφεύγονται οι  μεγάλες διακυμάνσεις στην πρόσληψη αλκοόλ. Ιδανικά θα πρέπει να καταναλώνονται καθόλου ή μικρές ποσότητες οινοπνεύματος.

Τι είναι η Βιταμίνη Κ

Η βιταμίνη Κ είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη, η  οποία είναι απαραίτητη για την πήξη του αίματος, καθώς 4 παράγοντες της πήξης απαιτούν τη   βιταμίνη αυτή για την παραγωγή τους. Εμπλέκεται επίσης στην ανάπτυξη των  οστών.

Που τη βρίσκουμε;

Βρίσκεται κυρίως στα πράσινα λαχανικά (πχ μπρόκολο, λάχανο, μαρούλι, σπανάκι, λαχανάκια Βρυξελλών, σέσκουλα, μαϊντανός), αλλά και σε μικρότερες ποσότητες σε κάποια άλλα τρόφιμα όπως είναι το αβοκάντο, οι φακές και τα φασόλια.

Ακολουθεί ενδεικτικός πίνακας με τρόφιμα   υψηλής και μέτριας περιεκτικότητας σε βιταμίνη Κ.

Υψηλής περιεκτικότητας

Λαχανάκια Βρυξελλών

Σπανάκι ωμό ή μαγειρεμένο

Γογγύλια μαγειρεμένα

Πράσινο κατσαρό λάχανο

Μαϊντανός ωμός

Κρεμμύδι πράσινο ωμό

Σέσκουλα

Μέτριας περιεκτικότητας

Σπανάκι

Πράσινο μαρούλι ωμό

Μπρόκολο ωμό

Σπαράγγια βραστά

Αρακάς

Πιπεριές πράσινες-κόκκινες

Λάχανο πράσινο ωμό

Καρότα ωμά

Σέλινο ωμό

Κουνουπίδι ωμό

Ραδίκια ωμά

Σταφύλια

Κάσιους

Φυστίκια Αιγίνης

Σημείωση

Δεν αποκλείουμε την πρόσληψη της βιταμίνης Κ από το διαιτολόγιό μας, αλλά σε συνεργασία με το διαιτολόγο μας καταναλώνουμε καθημερινά σταθερή ποσότητά της!

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου Ι

Ο διαβήτης τύπου Ι αποτελεί ένα αυτοάνοσο νόσημα κατά το οποίο η καταστροφή των β-κυττάρων των νησιδίων του   παγκρέατος, έχει ως αποτέλεσμα την μη έκκριση ινσουλίνης από αυτά.

Γλυκαιμικός δείκτης

Πολύ συχνά ακούμε τον όρο Γλυκαιμικός Δείκτης τι είναι όμως αυτός ο δείκτης;

Ο γλυκαιμικός δείκτης των τροφών είναι η αύξηση που επιφέρει στην τιμή του σακχάρου νηστείας, μετά από δύο ώρες, η κατανάλωση μιας προκαθορισμένης ποσότητας υδατανθράκων εν συγκρίσει με την αύξηση που επιφέρει ένα τρόφιμο αναφοράς (συνήθως η γλυκόζη ή το άσπρο ψωμί).

Υπογλυκαιμία

Η υπογλυκαιμία συμβαίνει όταν τα επίπεδα της κυκλοφορούσας ινσουλίνης είναι πολύ αυξημένα και προκαλούν έτσι απότομη πτώση της γλυκόζης του αίματος, σε επίπεδα κάτω του φυσιολογικού. Οι πιο συχνές αιτίες είναι :

• Μεγάλη δόση ινσουλίνης
• Καθυστέρηση στην πρόσληψη γευμάτων
• Μειωμένη πρόσληψη υδατανθράκων
• Εκτεταμένη ή απρογραμμάτιστη άσκηση

Γενικές διαιτητικές συστάσεις

• Απόκτηση και διατήρηση ενός φυσιολογικού βάρους
• Εκπαίδευση για τον υπολογισμό του ισοδύναμου  υδατανθράκων καθώς και των ομάδων τροφίμων
• Κατανάλωση κυρίως σύνθετων υδατανθράκων
• Η πρόσληψη απλών σακχάρων δεν πρέπει να ξεπερνά το 10% των συνολικών ενεργειακών αναγκών
• Μείωση πρόσληψης κορεσμένων λιπών
• Μέτρια πρόσληψη αλατιού
• Κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε φυτικές ίνες
• Κατανάλωση σταθερών ποσοτήτων υδατάνθρακα για άτομα που κάνουν προκαθορισμένες δόσεις ινσουλίνης κάθε μέρα, λαμβάνοντας υπόψη τις μονάδες και το χρόνο λήψης της ινσουλίνης
• Τα άτομα που κάνουν ινσουλίνη ταχείας δράσης μπορούν να προσαρμόσουν τις δόσεις ινσουλίνης στα σνακ και τα γεύματά τους με βάση την περιεκτικότητά τους σε υδατάνθρακες
• Σε περίοδο ασθένειας χρειάζεται διαφορετικός διαιτητικός χειρισμός

Οι επιτρεπόμενες γλυκαντικές ύλες για άτομα με σακχαρώδη διαβήτη είναι οι ακόλουθες:

Σακχαρίνη, Ασπαρτάμη, Ακεσουλφαμικό κάλιο, Νεοτάμη, Σουκραλόζη, Στέβια

Αλκοόλ

Μέτριες ποσότητες αλκοόλ όταν καταναλώνονται με τροφή δεν έχουν επίδραση στα επίπεδα γλυκόζης. Άτομα με διαβήτη που ακολουθούν αγωγή με ινσουλίνη θα πρέπει να καταναλώνουν απαραιτήτως με το αλκοόλ τροφή, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος σοβαρής και παρατεταμένης  υπογλυκαιμίας. Η βραδινή κατανάλωσή του μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο νυχτερινής υπογλυκαιμίας. Αξίζει να σημειωθεί πως  η κατανάλωση αλκοόλ πρέπει να αποφεύγεται σε περιπτώσεις  υπερτριγλυκεριδαιμίας.

Τέλος αξίζει να σημειωθεί πως η πρόσληψη συμπληρωμάτων (βιταμινών ή μετάλλων), δεν έχει αποδειχτεί πως έχει ευεργετικές επιδράσεις σε άτομα με διαβήτη χωρίς διατροφικές ανεπάρκειες

Δυσπεψία

Η δυσπεψία είναι το αίσθημα δυσφορίας ή πόνου στην ανώτερη κοιλιακή περιοχή, που μπορεί να είναι λειτουργική ή σύμπτωμα κάποιων παθολογικών καταστάσεων όπως η Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση , το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου, οι αγχώδεις διαταραχές κτλ.

Τα άτομα με δυσπεψία παραπονιούνται για μετεωρισμό, αίσθημα γρήγορου κορεσμού, ναυτίες, δυσφορία, επιγαστραλγία.

Η υπερβολική κατανάλωση φαγητού, όπως επίσης και η υπέρμετρη πρόσληψη λιπαρών, καφεΐνης, μπαχαρικών ή αλκοόλ μπορεί να επιδεινώσει την τα συμπτώματα της δυσπεψίας.

Μικρές αλλαγές στον τρόπο διατροφής που δύναται να βοηθήσουν την συμπτωματολογία φαίνονται παρακάτω :

• Μείωση των προσλαμβανόμενων λιπαρών
• Αποφυγή τηγανιτών φαγητών
• Γεύματα χαμηλής θερμιδικής πυκνότητας
• Περιορισμός των αλκοολούχων ποτών
• Μικρά και συχνά γεύματα
• Καλή μάσηση της τροφής με αργό ρυθμό